Langs de Beek 13
Sinds 2000 wonen Albert en Nicole Kijk in de Vegte -Silverentand met hun dochters Renske en Fleur met veel plezier in dit huis.
Het huis is een boerderijwoning, gebouwd omstreeks 1870. Door de witte muren, het oranje dak en de binnenplaats met de grote poort is het een typisch Limburgse boerderij.
Wie er in de beginjaren heeft gewoond weten de huidige bewoners niet. Wel weten ze dat het huis in de periode vóór de oorlog werd bewoond door een Joodse familie, de familie Claessens. Voor zover ze weten had de familie Claessens een slagerij.
De foto hieronder is genomen voor de toenmalige woning van Zef Perebooms en zijn familie, Beekstraat 14. Op de foto staat Elly Claessens samen met enkele leden van de familie Perebooms.
v.l.n.r. Gretha, Elly Claessens, Willy, Truke Perebooms-Mulleners en Sjos met haar mooie poppenwagentje.
Langs de Beek heette destijds Beekstraat.
Daarover is meer te zien in het volgende filmpje:
In de oorlog is de familie Claessens een periode ondergedoken in Amersfoort. Dit heeft niet kunnen voorkomen dat ze zijn gedeporteerd naar kamp Auschwitz. Alleen Elly Claessens en haar vader hebben de concentratiekampen overleefd. Ter nagedachtenis aan deze familie staat er een monument tegenover hun voormalige huis. Dit is ook de plaats waar jaarlijks op 4 mei de dodenherdenking plaatsvindt.
De gedenksteen op de foto hieronder, onthuld in 1995, herinnert aan de familie Claessens die in 1942 van hieruit op transport werd gesteld.
Albert Claessens (38jaar) werd vermoord op 30 april 1943 en Jozef Claessens (36) op30 november 1943
Zie ook: Joods monument
Op 7 oktober 2016 is voor de woning een Struikelsteen ofwel Stolperstein gelegd voor Maximiliaan Harmsen. Maximiliaan was de eerste echtgenoot van Elly Claessens.
Stolpersteinen liggen op vele plekken in het land, geplaatst in de stoep voor het voormalige woonhuis van het slachtoffer. Het is een herinnering aan de Holocaust in de Tweede Wereldoorlog.
Het is een betonnen steen van 10 x 10cm, met aan de bovenkant een messing plaatje waarin de naam, geboorte- en overlijdensdatum en de plaats van overlijden wordt gestanst.
Gunter Demnig, de Duitse kunstenaar die hiermee begon in 1997, geeft zo ieder slachtoffer een eigen monument.
Zijn motto is: 'EEN MENS IS PAS VERGETEN ALS ZIJN OF HAAR NAAM VERGETEN IS'.
Nicole heeft Elly voor haar overlijden nog een aantal malen mogen ontmoeten en was erg onder de indruk van haar levensverhaal. In de jaren nadat Elly Claessens het huis heeft verlaten is het een behoorlijk aantal keren van eigenaar gewisseld.
Omstreeks 1980 was het pand in een zeer slechte staat en hebben de toenmalige eigenaren een grote renovatie uitgevoerd. Op de foto’s is te zien is hoe ingrijpend deze renovatie is geweest.
De advertentie van de makelaar moet uit 1975 zijn, het jaar dat Jos en Mariël Vanhoof het huis hebben gekocht.
Ook de huidige bewoners hebben sinds ze er wonen veel werk verzet om de woning te verbeteren en zijn echt van dit huis gaan houden.
Het ademt rust, charme en gezelligheid uit.
