Auwt Sjöttelokaal Bornerweg 8
Sinds 2004 zijn Anita en Jos de Jong, samen met hun kinderen Marike en Jan, bewoners van dit opvallende en karakteristieke pand. Opvallend vanwege de prachtige versierselen op de gevel maar ook vanwege een rijke geschiedenis als voormalig ‘Sjöttelokaal”. Het pand is aangemerkt als gemeentelijk monument.
Het indrukwekkende pand is gebouwd in 1904 door Zef Frenken, vader van de bekende Obbichtenaar dr. Hub Frenken. In zijn boek “Beelden uit mijn kinderjaren” (1988) vertelt Hub over het “Huis aan de Bornerweg”. Zef Frenken, getrouwd met Beth op de Kamp, kocht aan de Bornerweg een stuk grond van kasteelvrouwe Carla Dirkinck von Holmfeld. Samen met een vriend werden ter plaatse bakstenen gevormd en in een veldbrandoven gebakken. Maandenlang werden kelders uitgegraven, fundamenten gestort, muren gemetseld en uiteindelijk het dak op het huis gelegd. Vervolgens werd het huis gestukadoord en kon Zef Frenken zijn kunstzinnige vaardigheden als “modelleur”gestalte geven door de hele bepleisterde voor- en zijgevel te voorzien van allerlei ornamenten, zoals wijnranken en koppen. Zef Frenken was een verwoed liefhebber van vuurwapens. Dat liet hij blijken door de oostelijke zijgevel te versieren met twee gekruiste geweren en een rood-wit-blauwe vlag. Deze ornamentering maakt het tot een uniek gebouw. De gevelversiering heeft dus geen enkele relatie met het gegeven dat dit pand van 1959 tot 1993 dienstdeed als café en schutterslokaal voor schutterij St. Willibrordus.
Het huis werd in 1959 verkocht aan Fer Op de Kamp die het jaren als café bestierde. Het lokaal was een van de gezellige huiskamercafé’s die Obbicht rijk was waar en waar door heel veel inwoners menig uurtje werd doorgebracht. Het café werd voortgezet door de Sjaak Op de kamp, zoon van Fer. Het café van Sjaak van Fer, zoals het in het dorp werd genoemd Pas in 1958 werd het café officieel Sjöttelokaal. Iedere maandagavond was er oefenen van het Schuttekorps. Nadat Sjaak in 1985 stierf en zijn vrouw gezondheidsproblemen kreeg, heeft de familie in 1992 met pijn in het hart het pand verlaten.
Vele jaren was het café de thuisbasis van Postduivenvereniging ‘De Heidebloem’ alsook van de Hanenkraaivereniging ‘Voor dag en Dauw’. Dit hanenkraaien is een heel oud volksvermaak in wedstrijdverband; het gaat erom hoe vaak een haan van een bepaalde eigenaar in een bepaald tijdspanne, bijvoorbeeld 20 minuten, kraait.
De haan die de meeste kraaien (ook wel slagen genoemd) laat horen, is de winnaar.
Na 1992 heeft een zekere familie Verheyen nog een aantal jaren het pand als café voortgezet waarna het pand gekocht werd door de familie De Jong. Sinds 2004 zijn zij bezig met de restauratie van het pand Elk jaar wordt verdere verbetering van het huis aangepakt waardoor het langzaam en met respect voor de geschiedenis van het huis, wordt teruggebracht in de “oude” staat. Gedurende de verbouwing is het café als keuken gebruikt. Dit deel van het huis is nu nog steeds origineel. De tap en de vloer zijn in de oorspronkelijke staat gebleven. Verder is het pand van binnen ingrijpend gerenoveerd maar ook de buitenkant ziet er weer uit als vanouds.
Omdat in Obbicht geen horeca meer aanwezig is, is op verzoek van de Reube sinds 2018 het café geopend geweest gedurende de Carnaval. Het is daarmee het laatst overgebleven huiskamercafé van het dorp…. af en toe geopend.