Langs de Beek 16
In deze boerderijwoning van rond 1900 wonen sinds maart 2012 Frisca Knoben en John Sturms.
Vòòr 1947 was het huis van Tom Severijns. Hij runde in die tijd een “eiermijn” die hij heeft overgedragen aan ene Jaspers uit Grevenbicht. Severijns kocht de eieren op bij particulieren waaronder veel ( kleine) boeren. Vanuit de eiermijn werden ze doorverkocht aan grootverbruikers zoals bakkers en winkeltjes.
Severijns was een man die graag en veel in de café’s kwam en regelmatig dronken was. Zijn dochter Clara-Marie werd later kloosterzuster; ze deed dit om boete te doen voor de levenswijze van haar vader, zo ging het verhaal in het dorp.
Op 3 november 1947 kwam Thomas Nicolaas op de Kamp samen met zijn vrouw en vier kinderen wonen op Beekstraat 106. Een van de kinderen was Harrie op den Kamp (in 1977 oprichter van het Ecrevissecomité en tevens degene die het grootste deel van de informatie over dit huis heeft vastgelegd). Op 28 juni 1948 veranderde het huisnummer en werd het Beekstraat 16 en in 1982 Langs de Beek 16. Zie ook het filmpje hierover: Nieuwe straatnamen in Obbicht 1982
In 1947 werd het huis flink verbouwd en dat duurde de nodige tijd. De vrouw van Thomas was het niet eens met de aankoop van die “aw koaj” door haar man. Modern of comfortabel was het huis niet: er was geen waterleiding (dat was er in het hele dorp niet). Er was wel een mooie koperen pomp met gootsteen in de eetkeuken. De WC, het “huuske”, was buiten, een houten poepdoos zonder waterspoeling maar met een beerput. De inhoud van deze zeikkelder werd door nonk Verhaag ieder jaar over de moestuin verspreid. De moestuin lag tussen het huis en de beek.
Er kwam een kantoor in een van de voorkamers (Thomas was accountant / boekhouder). De voordeur werd links van het huis gesitueerd. Achter het huis liep de Kingbeek, vanuit de Dorpstraat (nu Ecrevissestraat) liep de beek langs de boomgaard van de familie op den Kamp en de achtertuinen van de Beekstraat. De vader van Harrie liet een betonnen brug bouwen over de beek, een brug met hoge opstaande muren zodat de kinderen niet in de beek konden vallen. Dat gebeurde toch nog wel, maar niet meer op deze plaats .
Via de brug was het tweede gedeelte van de tuin bereikbaar: de plek waar de schuur stond met het opgestapelde brandhout, waar konijnen huisden en een varken werd vetgemest en de kippen en een kalkoen rondscharrelden.
Op 23 januari 1958 verhuisde de familie op den Kamp naar de nieuwbouw in “de wei”, hun eigen boomgaard, naast de slagerij van Iles Gregoire. Daar werd een houten brug met twee stalen balken gelegd. Later werd deze weg doorgetrokken en veranderde de naam Dorpstraat in Ecrevissestraat.
Bij het bruggetje was àl lang en nóg lang de wasplaats van de vrouwen van het dorp; op maandagochtend spoelden ze het wasgoed in de kraakheldere beek die uit het Brook kwam. Het was een idyllische plek, waar de beek zich verstopte achter de huizen.
Na hun vertrek in 1958 was Sjaak Hendrix, afkomstig van Nattenhoven, bewoner van het pand. Sjaak en Bertha kregen drie kinderen. Een van hun zoons heeft later het huis gekocht van zijn vader.
Voor zover Harrie op den Kamp nog wist, woonde Joep de kapper (Hermans), getrouwd met Tilla, naast hen op nummer 18. Aan de rechterkant woonde de familie Peerebooms, een timmerman met een groot gezin; meer naar rechts was de timmerwerkplaats en vervolgens het huis van Sjang Munsters. Hier kwam de Kingbeek weer achter de huizen vandaan en liep weer langs de Beekstraat, later Langs de Beek. Jan de Wit woonde er in een klein huisje. Later kwam er nieuwbouw tot aan de Broekstraat.
Even terug naar de huidige situatie: Frisca en John kochten het huis in 2012 van Thijs, een zoon van Sjaak en Bertha. Het huis is niet verbouwd maar wel opgeknapt en dat is nu in 2021 nog steeds gaande. In de zomer van 2020 kwam er een nieuw dak op het huis: geïsoleerd en nu vrij van asbest. Een comfortabel huis, zeker als je het vergelijkt met eind jaren 40. Op termijn krijgen de gevels van het huis een andere kleur en worden de luiken vervangen door beter passende luiken….we wachten het af.
De tuin is wel "verbouwd" en is nu vrijwel helemaal naar hun zin. We krijgen een klein inkijkje middels de onderstaande foto: de Kingbeek doorkruist nog steeds de tuin, er is nog steeds een bruggetje…maar de was wordt hier niet meer gedaan.